Herfst

 

 

De herfst van ’t leven is begonnen. Overal in de dorpen, de steden, tot in de gehuchten toe is dat te merken. In de steden lopen hele winkelstraten leeg, het ene lege pand naast het andere, op het ene raam hangt nog een groter affiche dan op het andere met of “Te Huur” of zelfs “Te Koop”. In de dorpen worden winkeletalages gevuld met oude foto’s of met ballondecoraties. De mensen leven zich uit in hun fantasie om alles toch maar levend te houden, ook in de herfst van ons bestaan. Winkelpanden die al jaren leeg staan, vallen niet eens meer op in de dorpen. Projectontwikkelaars kopen oude gebouwen op en wachten tot ze instorten en denken dat het makkelijker is om dan daarin iets nieuws op te bouwen. Het is wachten en er worden al bijna gokpaleizen geopend, waar je de lusten hiervan kunt botvieren en weddenschappen kunt afsluiten welke winkel de volgende is die gaat sluiten. Zelfs de automatiseringsbranche kan zich niet meer staande houden in een dorp. Wat dacht u van de mensen die daar zo’n apparaat gekocht hebben en nu op de service aan het wachten zijn. Maar daar ontstaan weer nieuwe mogelijkheden voor bedrijven die hulp hierin kunnen bieden. Hou het even positief en denk maar dat de één zijn dood, is de ander …  Ja vul maar aan en wie de schoen past, hoeft niet naar Fred voor nieuwe!

Met al deze gedachten heb ik ook naar het bovenstaande plaatje gekeken dat ik aantrof in het uit vijf huizen bestaande gehucht Beertsenhoven. Hier is het zelfs al zo ver dat er bij de dieren al leegstand is vast te stellen in hun behuizing. Je zou toch denken dat zo’n prachtig gelegen (of hangt ‘t?) bebouwing toch aan iemand over te dragen moet zijn. Ik heb het nog niet eens over verkoop. Het ligt weliswaar helemaal open en bloot in deze koude tijd van het jaar, maar bedenk dat dadelijk in het voorjaar en in de zomer het weer een mooi open geheel vormt met zijn prachtige omgeving, een tuin die voor je onderhouden wordt, met takken direct naast je die door de Schepper weer van groene blaadjes worden voorzien, die je de schaduw geven op snikhete dagen. Vul het zelf maar aan met de dagelijkse verkooppraatjes waar we mee overstelpt worden.

Of vergis ik me en is het van iemand geweest die aan het einde van de zomer geëmigreerd is naar een ver warm land? Of misschien van een pensionada die de wintertijd in een zonnige omgeving doorbrengt?

Laat je gedachten maar de vrije loop bij de aanblik van dit kleurrijke plaatje met daar midden tussen in, een behuizing die van jou of van mij had kunnen zijn, niet nu maar misschien in een volgend leven, na deze herfst!