André Darrigade



Hij was een Franse wielrenner, blonde haren, een snelle sprinter die maar liefst 22 etappes in de Tour de France won. In 1959 werd hij zelfs wereldkampioen!
Hij hoorde bij de groten van zijn tijd, noem maar de namen van Rick van Looy, Jean Graczyk, of wie dan ook, André heeft ze allemaal ooit in de sprint verslagen.
Dédé, zoals zijn bijnaam was, veroverde zoveel gele en groene truien in de Tour dat hij de bijnaam kreeg “de man met de honderd truien”.
Ik vind het daarom dan ook niet zo gek dat hij ook naar onze regio afgereisd is om hier zijn rondjes te draaien. Hij was vele malen in België om rondjes rondom de kerk te fietsen en aansluitend een stevige pint te pakken in het stamineeke aan de finish. Vanuit België maakte hij ook vaker uitstapjes naar Zuid-Limburg en kwam zo ook regelmatig in de buurt van Stokhem bij de Dode Man uit. Een Limburgse berg van eerste categorie, het was niet zijn favoriet, want hij hield niet van bergen, hij was de sprinter die met het hele peloton wilde aankomen en dan vlammen, dat was zijn sterke punt.
Maar toch, hij had ook een zwakke kant: Stokhem!
Hij kwam terug naar Zuid-Limburg. Bracht zijn racefiets mee, in de originele staat zoals wij die uit zijn tijd nog kennen: met toeclips en een heuse fietsbel er op!
Voor de laatste keer wilde hij met deze fiets de Dode Man op fietsen. Hij redde het tot halverwege, stopte bij de bank aan de rechterkant en steunde er met zijn rechtervoet op. Hij vond het goed geweest, maakte ook de andere toeclips los, pakte zijn bidon en dronk een flinke slok.
Hij draaide om en toerde naar beneden, vervolgde zijn weg in Stokhem naar rechts weer in de richting van het Kasteel van Wijlré.
Het was voorbij, het was over en sluiten, zelfs zo’n kleine bult dwong hem tot afstappen.
Hij was de oude niet meer en reed nog door tot langs de Kwakkerpool en in de volgende bocht plaatste hij zijn fiets tegen de haag en liet hem staan. Nog een laatste blik gunde hij zijn ijzeren paard en zei hem vaarwel.
Een groter plezier kon hij zijn fiets niet doen dan hem op deze plek neer te zetten en hem zijn rust te gunnen.
André bedankt dat je ons in deze regio de eer gunde om je fiets hier achter te laten als een eeuwige herinnering aan jouw prestaties!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten