Paters Benedictijnen in Mamelis
De vormelingen van groep 8 van Basisschool de Triangel in Gulpen brachten samen met enkele ouders vandaag een bezoek aan het klooster van de Pater Benedictijnen in Mamelis. Een foto inpressie:
Sjuul
Sjuul in de rugzak
Mag ik jullie nóg één van mijn vrienden voorstellen?
Het is Sjuul.
Sjuul is de vriend van alle kinderen van het
opstapgroepje van juffrouw Sonja. Je kunt hem wel betitelen als één van de
meest vaste leerlingen van de klas! Hij is elke dag aanwezig, zal nooit een dag
overslaan, is nooit ziek, vindt het altijd leuk op school! Hij is echt een
voorbeeldige leerling.
In het weekend blijft Sjuul natuurlijk niet alleen
achter op school maar gaat elk weekend en ook in de vakanties met één van de leerlingen
mee om er te logeren. Na het weekend is hij op de maandag weer helemaal present
en laat de kindjes een verhaaltje vertellen van wat ze allemaal met hem beleefd
hebben. Als een leerling het geluk heeft dat Sjuul net met hem of haar mee mag
als ze vakantie hebben, dan is Sjuul natuurlijk voor een langere periode in één
en hetzelfde gezin! Hij heeft dan ook
net als de kinderen soms moeite om dan na de vakantie weer de draad op te
pakken op school. Voor hem is het nog moeilijker dan voor de kinderen om weer naar
school te komen omdat hij soms wel erg verwend wordt bij de leerlingen thuis!
Vandaag aan het begin van de meivakantie is het ook
weer zover! Sjuul gaat met een leerling mee en mag de hele meivakantie bij hem
blijven logeren, wat een feest, zowel voor de leerling, maar vooral voor Sjuul!
Voordat echter het grote feest van de vakantie begint,
heeft de school nog iets anders bedacht. Iets waarmee ze zieke kinderen en
zieke grote mensen kunnen helpen! Enkele grote mensen hebben een potje met geld
verzameld dat gevuld wordt door anderen die dit een goed doel vinden, namelijk
het Kankerfonds.
Kanker is een verschrikkelijke ziekte waarvoor nog heel
veel onderzoek gedaan moet worden. Met het geld uit het potje van het
Kankerfonds kan een gedeelte van het onderzoek betaald worden en zo kunnen
steeds meer mensen geholpen worden.
De school heeft het idee gehad om ook een bijdrage aan
dit potje te leveren. Maar hoe ga je dat doen? Je kunt toch niet gewoon aan
iedereen vragen om maar wat geld mee te brengen naar school. Bovendien aan wie
zou Sjuul dan geld moeten vragen? Hij wil ook graag zijn bijdrage leveren en
iets doen voor zieke mensen.
Zo stonden de onderwijzers van de school bij elkaar op
het schoolplein en waren aan het overleggen wat kunnen we doen? Of beter gezegd
wat kunnen we samen met de leerlingen doen? En kan Sjuul daar ook aan meedoen?
In het mooie weer buiten stonden ze te denken, enkelen
deden al hun zonnebril iets omhoog of zetten ‘m in de haren, maar wat gaan we
doen? Ze stonden bijna allemaal in dezelfde richting te kijken en zagen het
opeens allemaal voor zich: de Gulperberg!!!
Ja, dat is het! Die bult in ons mooie landschap, die
kunnen we goed gebruiken! Het is niet de Alpe d’Huez maar er is toch zo’n actie
die daarvan afgeleid is, namelijk HuZes. Samen met de bult zouden we het de
Gulperberg d’HuZes kunnen noemen! Ja, dat was het!
Maar wat gaan de leerlingen dan doen en wat de
onderwijzers?
Zo kwam het idee tot stand om de leerlingen formulieren
mee naar huis te geven waarop ze aan familie, vrienden en kennissen om een
bijdrage konden vragen voor elke keer dat ze de Gulperberg zouden beklimmen. En
het werd één groot feest, samen met de burgemeester, met enkele leden van de
harmonie die voor de muziek zorgden en samen met alle leerkrachten die ook mee naar
boven liepen, weer terugkwamen en nog een keer mee gingen. Voor elke keer
kregen zowel de onderwijzers als ook de leerlingen een stempel en konden ze aan
de geldgevers laten zien, dat ze ook echt zo vaak naar boven waren gelopen.
En wat deed Sjuul? Hij ging natuurlijk mee naar boven,
achter op de rug van de leerling die aan de beurt was om hem mee naar huis te
nemen in deze meivakantie.
Maar Sjuul is dit natuurlijk niet gewend, zo vaak zo’n
steile bult te beklimmen. Bovendien had hij ook nog alle spullen bij zich voor
zijn logeerpartij.
Het is daarom dan ook niet zo vreemd dat Sjuul als
enige onderweg even mocht rusten!! Gezeten in de rugzak met zijn alom bekende blauwe jasje aan! Wie kent hem niet?
Ik ben benieuwd als hij na de vakantie weer
naar school komt, wat hij dan allemaal te vertellen heeft over zijn
beklimmingen van de Gulperberg!
De lente is er nu echt
De weilanden kleuren wit en geel
De witte bloemetjes op de grond in het bos
Zelfs de Gulp heeft al een mooie lentekleur
De holle wegen worden geaccentueerd met witte struiken
De knoppen in de bomen worden al blaadjes
De lente is gearriveerd!
Het is nog pas half maart en de terrassen in Gulpen zitten al helemaal vol! En dit keer niet met toeristen maar gewoon met mensen uit de buurt, met schooljeugd, voor de gezelligheid, gewoon genieten van het eerste lentezonnetje!
De eerste toerfietsers komen al samen met de wielerfanaten aan en stoppen bij de parasols. Hun benen zijn nog wit van de winter, maar ze verschijnen al in korte fietsbroeken. Ze zijn er helemaal klaar voor!
Hoera de eerste lentedag hebben we gehad! Wat zal het morgen worden?
Weer een nieuwe dag met weer mooi weer, tenminste als we Meteo Beek moeten geloven!
Had ik maar een foto gemaakt vanmiddag dan hadden we in ieder geval de gedachte aan het mooie weer nog langer kunnen vasthouden, want ik vrees het ergste voor volgende week. Kwakkel, kwakkel, kwakkel en nog eens kwakkelweer! Dan verwacht men weer het voor ons bekende weer en dan maar wachten op de volgende lenteperiode. Ze komt zeker!
De eerste toerfietsers komen al samen met de wielerfanaten aan en stoppen bij de parasols. Hun benen zijn nog wit van de winter, maar ze verschijnen al in korte fietsbroeken. Ze zijn er helemaal klaar voor!
Hoera de eerste lentedag hebben we gehad! Wat zal het morgen worden?
Weer een nieuwe dag met weer mooi weer, tenminste als we Meteo Beek moeten geloven!
Had ik maar een foto gemaakt vanmiddag dan hadden we in ieder geval de gedachte aan het mooie weer nog langer kunnen vasthouden, want ik vrees het ergste voor volgende week. Kwakkel, kwakkel, kwakkel en nog eens kwakkelweer! Dan verwacht men weer het voor ons bekende weer en dan maar wachten op de volgende lenteperiode. Ze komt zeker!
Twisting Time in Wijlré
Het is 1962, het is Twisting Time in Wijlré
Het is dinsdag 23 oktober 1962 en het is de laatste dag van de kermis in Wijlré. Dat het de laatste dag van de kermis is, dat is niet zo bijzonder maar wel dat er op deze dag de Twistkampioenschappen van Zuid – Limburg in Wijlré plaatsvinden!
In Dancing Moulin Rouge worden deze kampioenschappen onder zeer grote belangstelling letterlijk en figuurlijk “betwist”.
Verschillende dansparen hebben voor deze wedstrijd ingeschreven en zullen hun beste beentje voorzetten.
Ze worden beoordeeld door een jury bestaande uit twist-deskundigen, ritmevirtuosen en artistieke buitenstaanders. En dat alles onder de deskundige leiding van mevr. M. Pinckers-Verdaasdonk. Voor de beste dansparen staan er bekers gereed, vergezeld van een mooie bos bloemen.
Voordat de wedstrijden echter een aanvang konden nemen, moesten een twintigtal jongens teleurgesteld worden. Ze hadden geen vrouwelijke twistpartner kunnen vinden die met hen al twistend over de dansvloer wilde dartelen.
In totaal werd er door twaalf paren in twee groepen gedanst. Het werd een kostelijke avond en een feestelijke wedstrijd, die door geen twistziek element verstoord werd.
De finale voor de paren werd gewonnen door Betty en Huub Kunkels uit Roermond, zuster en broer, die daarmee beslag legden op de prachtige beker. Tweede werden Siegfried Missel uit Wahlwiller en Edelgard van der Elst uit Wijlré. Op een mooie derde plaats kwamen Jan Waghemans uit Wahlwiller met zijn danspartner Mia Koerts uit Gulpen. Vierde was Hans Zeegers uit Klimmen met Tiny Peeters uit Oud-Valkenburg. Op de vijfde plaats eindigde Henk van Zwam uit Den Bosch en Winny Nix uit Oud-Valkenburg.
Het individuele kampioenschap was bij de heren voor Siegfried Missel en bij de dames voor Mia Koerts!
De hele avond werd aan elkaar gepraat door conferencier Cor van Myra en voor de twist- en andere dansmelodieën zorgde het orkest “The Bokers” uit Maastricht.
Al met al een geslaagd evenement als afsluiting van de kermis in Wijlré.
Het is dinsdag 23 oktober 1962 en het is de laatste dag van de kermis in Wijlré. Dat het de laatste dag van de kermis is, dat is niet zo bijzonder maar wel dat er op deze dag de Twistkampioenschappen van Zuid – Limburg in Wijlré plaatsvinden!
In Dancing Moulin Rouge worden deze kampioenschappen onder zeer grote belangstelling letterlijk en figuurlijk “betwist”.
Verschillende dansparen hebben voor deze wedstrijd ingeschreven en zullen hun beste beentje voorzetten.
Ze worden beoordeeld door een jury bestaande uit twist-deskundigen, ritmevirtuosen en artistieke buitenstaanders. En dat alles onder de deskundige leiding van mevr. M. Pinckers-Verdaasdonk. Voor de beste dansparen staan er bekers gereed, vergezeld van een mooie bos bloemen.
Voordat de wedstrijden echter een aanvang konden nemen, moesten een twintigtal jongens teleurgesteld worden. Ze hadden geen vrouwelijke twistpartner kunnen vinden die met hen al twistend over de dansvloer wilde dartelen.
In totaal werd er door twaalf paren in twee groepen gedanst. Het werd een kostelijke avond en een feestelijke wedstrijd, die door geen twistziek element verstoord werd.
De finale voor de paren werd gewonnen door Betty en Huub Kunkels uit Roermond, zuster en broer, die daarmee beslag legden op de prachtige beker. Tweede werden Siegfried Missel uit Wahlwiller en Edelgard van der Elst uit Wijlré. Op een mooie derde plaats kwamen Jan Waghemans uit Wahlwiller met zijn danspartner Mia Koerts uit Gulpen. Vierde was Hans Zeegers uit Klimmen met Tiny Peeters uit Oud-Valkenburg. Op de vijfde plaats eindigde Henk van Zwam uit Den Bosch en Winny Nix uit Oud-Valkenburg.
Het individuele kampioenschap was bij de heren voor Siegfried Missel en bij de dames voor Mia Koerts!
De hele avond werd aan elkaar gepraat door conferencier Cor van Myra en voor de twist- en andere dansmelodieën zorgde het orkest “The Bokers” uit Maastricht.
Al met al een geslaagd evenement als afsluiting van de kermis in Wijlré.
Steve en Jo en Jan
ik kon het niet laten toen ik in de bieb was in Gulpen
vanmiddag. Ze lagen er met z'n tweeën broederlijk naast elkaar. Ik moest er
even stil bij blijven staan! In eerste instantie genoot ik van het beeld, Steve
Jobs, de world famous Apple Man met zijn biografie, 696 pagina's exclusief
register, had men in de bieb op een in het oog schietende plek geposteerd,
naast het boek over FC Gulpen 1948-1950 Vör os jonges.
Ik voelde me vereerd om naast zo'n beroemd iemand, al was
het maar, in de bieb in Gulpen, of all places, te liggen. Ik heb de biografie
van Steve in mijn armen gesloten en hem
mee naar huis genomen om er toch een paar bladzijdes in te lezen. Ik heb thuis
het beeld zoals ze naast elkaar lagen, alsof ze bij elkaar hoorden, neergelegd
op de vloer. Opnieuw genoten, vastgelegd met de camera.Dit komt nooit meer terug. Het enige verschil is voor Steve, dit was het, voor Jo en Jan hiermee begon het.
Overeenkomst? Hij kon zijn job niet afmaken, wij ook niet. We hebben hem in leeftijd al overtroffen maar zullen nooit ons levenswerk kunnen vervolmaken, net zo min kon hij dat. Zijn tijd was ook te kort.
Laat het een wijze les zijn om er nu van te genieten en nu de dingen te doen die we leuk, mooi, plesant, heerlijk en noem maar op, vinden.
Abonneren op:
Posts (Atom)